مقصود از راهنماهای اکتشاف مواد معدنی، نشانه هايی است که نشانگر وجود کانسار در محل
هستند. در ضمن عمليات اکتشافی ممکن است به يک يا چند نشانه از اين گروه برخورد شود که در

برحسب اينکه ويسکوزيته بيتومين و نقطة نرمى آن چقدر باشد روشهاى مختلفى براى

استخراج آن وجود دارد. در معادنى که بيتومين به صورت

l

برای دیدن ادامه مطلب باید ثبت نام کنید ( مخصوص اعضاء  )

در حالت کلی

در سطح زمین به خوبی مشخص نیست و غالباً با قشری از خاک و واریزه پوشیده شده است. هرچقدر ماده معدنی نرم تر و در برابر هوازدگی کم مقاومت تر باشد، ضخامت خاک روی آن بیشتر است. مثلاً در حالی که رخنمون مواد معدنی مقاوم مثل کانسنگ های فلزی در سطح زمین به خوبی مشخص است، مواد معدنی نرم مثل زغال سنگ، با قشری از خاک پوشیده شده است که ضخامت این قشر خاک ممکن است به چند متر برسد.

برای اینکه وضعیت ماده معدنی در سطح زمین مشخص شود، در جهت عمود بر گسترش ماده معدنی گودالی حفر می کنند که به نام ترانشه معروف است. طول ترانشه تابع گسترش عرضی ماده معدنی است. مثلاً اگر در ناحیه ای یک زون زغاالی مرکب از 10 لایه مختلف وجود داشته و مجموع ضخامت لایه های زغال به همراه سنگهای بین آنها 60 متر باشد، در این صورت طول ترانشه ای که بایستی برای مشخص کردن این لایه ها حفر شود نیز 60 متر خواهد بود.

عرض ترانشه بایستی به اندازه ای باشد که کارگر به آسانی بتواند در داخل آن به حفاری ادامه دهد. معمولاً عرض 80 سانتیمتر  تا یک متر برای این کار کافیست.

عمق ترانشه در نقاط مختلف آن متفاوت و تابع ضخامت خاکی است که روی ماده معدنی را پوشانده است. مثلاً در مورد لایه های مقاوم، که به

قبل از استخراج مواد معدنی به روش روباز، لازم است که اندازه و شکل نهایی معدن به منظور تعیین میزان ذخیره قابل استخراج و میزان باطله برداری و همچنین تعیین محل سد باطله و دیگرسیسات سطحی، طراحی شود. محدودۀ معدن تابع پارامترهای مختلفی می باشد که ممکن است در طول عمر معدن،